2008
10
wrz
No i znowu czas wypływać...
Irlandia, Inis Oirr
Przejechano 5691 km
Nie potrafie opisać jak inaczej sie żyje na malutkiej wysepce, gdzie z okna widac wschód słońca ponad Klifami Moheru, jest jeden sklep i można iść do pracy brzegiem oceanu.
Ludzi jest tyle, co w jednym sredniej wielkosci wrocławskim sklepie a jak zgubi się portfel na drugim końcu wyspy, to Ci go do domku przynoszą.
No ale znowu z jakiegos powodu, którego nie kumam do konca, ale czuje ze tak trzeba, wracam do świata, którego nie kumam wogole. Odpływam malutkim promem, żeby zaraz znaleźć sie na wielkim lotnisku i wsiąść do samolotu, który zabierze mnie do monstrualnego Wrocławia. Ble 
Ludzi jest tyle, co w jednym sredniej wielkosci wrocławskim sklepie a jak zgubi się portfel na drugim końcu wyspy, to Ci go do domku przynoszą.
No ale znowu z jakiegos powodu, którego nie kumam do konca, ale czuje ze tak trzeba, wracam do świata, którego nie kumam wogole. Odpływam malutkim promem, żeby zaraz znaleźć sie na wielkim lotnisku i wsiąść do samolotu, który zabierze mnie do monstrualnego Wrocławia. Ble
Zdjęcia (19)
Komentarze (0)
Zasoby: 
21.607 
21.759 
1.083.555 
3.423 
